Samo określenie „Wniebowstąpienie Pańskie” pochodzi z Pisma Świętego, zgodnie z którym Jezus ukazywał się apostołom przez 40 dni i opowiadał o królestwie Bożym. I właśnie tego 40. dnia Jezus wstąpił do nieba by „zasiąść po prawicy Ojca”. To święto jest nie tylko wywyższeniem Jezusa, ale również gwarancją wyniesienie do chwały ludzkiej natury.
Dni następujące po Wniebowstąpieniu mają na celu przygotowanie wiernych na przyjęcie Ducha Świętego. W kościołach odprawiana jest Nowenna do Ducha Świętego. Z ołtarza zabiera się figurę Chrystusa, a pozostaje paschał i krzyż z przewieszoną czerwoną stułą.
Wniebowstąpienie a Wniebowzięcie
Wniebowstąpienie upamiętnia intronizację Chrystusa, stąd jest to radosny moment dla wszystkich wiernych. Co jest dosyć istotne to fakt, że Pismo Święte wspomina tylko o dwóch postaciach, oprócz Chrystusa, które razem z ciałem zostały wzięte do nieba – Henoch i Eliasz. Jednakże należy tutaj rozróżnić te dwa rodzaje powrotu do nieba. Jezus Chrystus „własnymi siłami” dokonał powrotu do domu ojca tzn. wniebowstąpił natomiast Henoch i Eliasz zostali zabrani z ciałami przez Boga do jego domu, a zatem zostali oni wniebowzięci.
Źródło: http://www.parafiadulsk.pl/?p=7872 https://www.kalbi.pl/wniebowstapienie