Ingres (ingressus) oznacza wejście i najczęściej tym pojęciem określa się liturgiczną ceremonię pierwszego uroczystego wkroczenia nowego biskupa do kościoła katedralnego połączone z objęciem go we władanie. W tej świątyni, która jest kościołem biskupa, znajduje się specjalne miejsce, zwane właśnie katedrą (częstoniesłusznie nazywane „tronem biskupim”), z którego biskup diecezjalny przewodniczy liturgii, głosi naukę wiary i podaje wiernym zasady życia i postępowania, oddzielone od miejsca, z którego przewodniczą wszyscy inni: diakoni, prezbiterzy czy biskupi. Sama liturgia ingresu rozpoczyna się procesją. W progu katedry nowego biskupa wita proboszcz parafii katedralnej. Po dotarciu do ołtarza odczytywany tekst bulli papieskiej, a następnie Nuncjusz Apostolski w Polsce wprowadza nowego biskupa na katedrę biskupią. Wręcza mu także pastorał – symbol władzy pasterskiej w diecezji. Nowy biskup wówczas będzie sprawował pierwszą Mszę świętą jako pasterz Kościoła diecezjalnego. Zwyczaj odbywania ingresu wywodzi się z praktyki prawa rzymskiego. Tam wejście do posiadłości oznaczało wejście w jej posiadanie i możliwość zarządzania nią. „Caeremoniale Episcoporum” określa ingres jako przyjęcie biskupa w jego kościele katedralnym, a poszczególne części liturgii związanej z objęciem diecezji przez biskupa mają uświadamiać, że nowy biskup rozpoczyna pełnienie swojej posługi, której głównymi zadaniami jest: głoszenie słowa Bożego (nauczanie), sprawowanie liturgii (uświęcanie) oraz prowadzenie powierzonego mu ludu do zbawienia (pasterzowanie).
Źródło: https://www.facebook.com/sdmkatedra https://info.wiara.pl/doc/1591896.Co-to-jest-ingres