Dni Krzyżowe obchodzone są w poniedziałek, wtorek i środę przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego. Są to dni błagalnej modlitwy o urodzaj i zachowanie od klęsk żywiołowych. Obchód Dni Krzyżowych zapoczątkował w Galii ok. roku 470 biskup diecezji Vienne – Mamert, w związku z klęskami nieurodzaju, trzęsieniami ziemi i wojnami. Nazwa Dni Krzyżowe wywodzi się stąd, że modlono się wówczas, idąc w procesji z głównego kościoła do innych kościołów, kaplic i krzyży przydrożnych. Od IX wieku śpiewano podczas procesji Litanię do Wszystkich Świętych. W średniowieczu w takich procesjach brali udział także królowie, magnaci, władze danego miasta, lud – wszyscy zazwyczaj w strojach pokutnych. W niektórych miejscowościach poświęcano popiół i osypywano nim uczestniczących w procesji. Obecnie Dni Krzyżowe nazywane są dniami modlitw o dobre urodzaje i za kraje głodujące. Poleca się też organizować procesje błagalne.
W poniedziałek poleca się odprawić Mszę Św. „w okresie zasiewów”,
we wtorek – „o uświęcenie pracy ludzkiej” i we środę – „za głodujących”.
Źródło: https://www.niedziela.pl/artykul/59511/nd/Dni-Krzyzowe