Wielki Post to czas podejmowania trudu umartwienia, jako wynagrodzenie za nasze grzechy i za grzech naszych bliźnich, niektórzy powstrzymują się od wypicia alkoholu lub spożycia słodyczy albo też rezygnacja z pójścia do kina czy teatru tymi zaoszczędzonymi pieniędzmi możemy się podzielić z tymi ,którzy mają mniej od nas i tak wzorem lat ubiegłych po mszy św. będą rozdzielane za darmo skarbonki „Caritasu” jeżeli ktoś zechce podjąć ten trud, to proszę sobie zabrać taką skarbonkę a w Niedzielę „Miłosierdzia Bożego” a więc po Wielkanocy proszę przynieść je do kościoła a my przekażemy je do Centrali „Caritas” w Gliwicach. (jak co roku przypominamy, że nie ważne jest ile uda się nam zaoszczędzić ale ważny jest podjęty trud wielkopostnego wyrzeczenia)
Modlitwa
Pewien piętnastowieczny mędrzec cytowany w księdze Zoharu mówił, że woli studiować niż się modlić, bo wtedy Bóg mówi do niego, a nie on do Boga. Słowa te są odrobinę przewrotne, bo można by na ich podstawie całkiem niesłusznie zwolnić się z modlitwy, ale przecież tak naprawdę modlitwa nie powinna być tylko mówieniem do Boga, ale przede wszystkim słuchaniem Go. Tego właśnie dotyczy zalecenie Jezusa z Kazania na Górze: nie bądźcie gadatliwi (Mt 6,7) — nie bądźcie, bo nie usłyszycie, a także nie mówcie za wiele, bo czasami im więcej słów, tym mniej w nich treści.
Post
W tradycji chrześcijańskiej każde ważne święto zawsze miało swoją wigilię i było poprzedzone postem. Im ważniejsze, tym post był dłuższy. Post i święto to jakby awers i rewers tej samej monety. Już sama ich nierozłączność pokazuje, jak bardzo post jest ważny i z jak wielką regularnością, stałością powinien pojawiać się w życiu chrześcijanina. Kojarzy się on przede wszystkim z głodówką, z przedświątecznym oczyszczeniem ciała. Jest to oczywiście ważne, bo wspomaga modlitwę. Jednak nie oczyszczająca dieta jest istotą postu, ale zjednoczenie z Jezusem — takie, żeby pamiętała o Nim każda część nas samych, nie tylko nasz intelekt i dusza, ale także każde włókno ciała.
Jałmużna
W jałmużnie nie chodzi tylko o dawanie pieniędzy. Są ludzie, którzy nigdy w życiu ich nikomu nie dali, a mimo to są wielkimi jałmużnikami, bo jałmużna to coś więcej niż wsparcie materialne. Nie wystarczy tutaj uspokojenie sumienia taką czy inną darowizną. Nie chodzi tylko o świeczkę Caritasu albo złotówkę na dożywianie dzieci. Często ważniejsze jest danie drugiemu człowiekowi swojego czasu, poświęcenie mu chwili uwagi, spojrzenie w oczy, podniesienie jego godności.