Wspominany 13 czerwca św. Antoni z Padwy obdarzony był wieloma darami duchowymi. Był elokwentny, miał świetną pamięć, rozległą wiedzę i czysty, silny głos. Był jednym z najbardziej cenionych kaznodziei w XIII wieku. Swoimi kazaniami walczył z ówczesnymi herezjami i dlatego zyskał przydomek młota na heretyków. Miał dar bilokacji, proroctwa i czytania w ludzkich sumieniach. Jest jednym z najbardziej popularnych świętych.
Fernando Bulonne urodził się w Lizbonie, w Portugalii, w roku 1195, w bogatej i szanowanej rodzinie. Mając piętnaście lat wstąpił do Kanoników Regularnych św. Augustyna. Po dwóch latach przeniósł się do klasztoru w Coimbrze. Tam zdobył gruntowne wykształcenie teologiczne. W roku 1219 przyjął święcenia kapłańskie.
Obecnie najszerzej znany talent św. Antoniego do skutecznych poszukiwań objawił się dość zaskakująco we Florencji. Było to wtedy miasto m.in. lichwiarzy, żerujących na ludzkim nieszczęściu. Podczas pobytu Antoniego w tym mieście umarł jeden z nich. Franciszkanin, którego głęboko bolała niesprawiedliwość związana z działalnością zmarłego, zabiegł drogę konduktowi pogrzebowemu i oświadczył, że człowiek ten nie jest godzien chrześcijańskiego pogrzebu, bo był bez serca. Oburzona rodzina (oraz ciekawscy mieszczanie) postanowiła udowodnić, że Antoni oczernia zmarłego. Na ulicy rozwinięto całun i dokonano sekcji zwłok,
która wykazała, że rzeczywiście mięśnia sercowego nie było. A kiedy zaczęto pytać, gdzie ono jest, kaznodzieja odparł, że w skarbcu lichwiarza. Oczywiście tłumek pobiegł sprawdzić. Nie trzeba chyba dodawać, że Antoni, jako specjalista od znajdowania, miał rację…
Źródło: https://antoni.krasnik.pl/swiety-antoni-patron-parafi/ https://pl.aleteia.org/2023/01/02/sw-antoni-z-padwy-patron-rzeczy-zagubionych