Wniebowstąpienie Pańskie symbolizuje wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Tradycyjnie Święto obchodzone jest w 40. dniu od Zmartwychwstania Pańskiego. Jednak od 2004 roku, w Polsce, uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest obchodzona w siódmą niedzielę Wielkanocy. Zmiana ta nastąpiła na wniosek kardynała Józefa Glempa z 22 sierpnia 2001 roku.
Pierwotny Kościół uroczystość Wniebowstąpienia połączył z tajemnicą Zesłania Ducha Świętego na Apostołów. Stąd dni następujące po Wniebowstąpieniu Pańskim stanowią proces przygotowania wiernych na przyjęcie Ducha Świętego.
W kościołach odprawiana jest Nowenna do Ducha Świętego i zgodnie z Ceremoniałem liturgicznym posługi biskupów dostosowanym do diecezji polskich, w prezbiterium pozostawia się figurę Zmartwychwstałego, paschał i czerwoną stułę na krzyżu przez tydzień, aż do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Należy wiedzieć, że Jezus do nieba wstąpił ze wszystkimi duszami świętych z otchłani. W czasie przed swoim zmartwychwstaniem, Jezus odwiedził dusze świętych w otchłani i zapowiedział im wybawienie. W tym Dniu miejsce zbuntowanych aniołów zajmują w niebie dusze ludzkie, zaś po końcu świata mogą wejść do chwały ciała świętych.
Na świętowane dziś wydarzenie używamy określenia „wniebowstąpienie”, gdyż Chrystus własną mocą wstąpił na niebiosa. Swoją Matkę natomiast, a kiedyś także nas wszystkich, Chrystus zabierze do nieba. Stąd mówimy o „wniebowzięciu”.
Źródło: https://www.google.com/search?client=safari&rls=en&q=sp-17kl-viii-al-religiai18-220-1589889169.pdf&ie=UTF- 8&oe=UTF-8 https://bimkal.pl/kalendarz/wniebowstapienie-panskie